Voor het platform van Eva Jinek werd ik begin 2020 geïnterviewd over het modelgezin. Hieronder mijn citaat. Het gehele stuk staat in de link helemaal onderin.

Volgens Karin Wissenburg (60), organisator van Café De Liefde, een evenement waarbij mensen samenkomen om over het thema liefde te praten, gaat het er niet zozeer om dat het kerngezin geen bestaansrecht meer heeft, maar dat het al zou schelen als we het wat minder op een voetstuk zouden plaatsen:

“We verwachten tegenwoordig zoveel van het gezin”, zegt zij. “We leggen al onze hoop en dromen in dat ene kwetsbare verbond. En dat moet ons dan ook alles brengen. Het moet leuk zijn. We moeten een goede band met onze kinderen hebben. Een baan ernaast. We moeten romantische liefde met onze partner hebben. En dat ook zo houden. En als we dat niet voor elkaar krijgen en er volgt een echtscheiding of de samenstelling van het gezin verandert, dan zijn we teleurgesteld. In onszelf en elkaar. En hebben we het gevoel dat we hebben gefaald.”

Zelf is zij tien jaar geleden gescheiden. “Ik was daar destijds erg verdrietig en teleurgesteld over. Maar in de tijd die volgde, heb ik mogen onderzoeken en ervaren dat er zoveel verschillende manieren van liefhebben en samenleven zijn. En als je niet met iemand oud wordt of als je niet altijd in de oorspronkelijk gezinsconstructie samen blijft, betekent dat dan dat de relatie of het gezin een mislukking is geweest? Ik denk het niet. Ik denk dat we er veel gelukkiger van worden als we accepteren dat relaties en de manieren waarop je met elkaar wilt samenleven kunnen veranderen.”

En de kinderen dan? Zijn zij dan niet gebaat bij opgroeien in een stabiele gezinsconstructie? Wissenburg: “Zeker, maar kinderen zijn vooral gebaat bij veiligheid en geborgenheid. En dat kun je op heel veel manieren bieden. Bovendien zijn kinderen flexibeler dan we denken, als tenminste beide ouders goed en respectvol met elkaar blijven omgaan.”

Het is volgens haar maar de vraag of de hoge verwachtingen die we van het kerngezin hebben voor kinderen wel zo gunstig zijn. “Want bij een tegenslag als een echtscheiding of een overlijden, ligt dat ene kwetsbare verbond al snel uit elkaar. Ik denk dat kinderen er juist baat bij hebben als ze zich geborgen weten in een breder netwerk van dierbaren dan alleen hun eigen gezin.”

“’Zo zijn kinderen minder afhankelijk van het slagen van de romantische liefde van hun ouders’

Juist omdat echtscheidingen ingrijpend zijn voor kinderen, denkt Wissenburg dat realistischer en minder hooggespannen verwachtingen rondom het kerngezin geen kwaad kunnen. “Neem bijvoorbeeld ouders die met elkaar de commitment aangaan om in elk geval samen hun kinderen groot te brengen en hun relatie daarna her-evalueren. Of stellen met partners van hetzelfde geslacht die met een alleenstaande vrouw een co-ouderschap aangaan. In die nieuwe vormen is het kind al minder afhankelijk van het al dan niet slagen van de romantische liefde van hun ouders.”

Foto: een modelgezin in Doesburg in de jaren zestig.

https://www.evajinek.nl/onderwerpen/artikel/5130231/mythe-modelgezin-hoeksteen-samenleving