Liefhebbers vallen voor de bronzen beelden van Marga Bles die fragiel geworteld zijn. Het onderlijf is van een ronde Rubens-vrouw. Stevig op aarde met voldoende houvast. Het bovenlijf begint boven de navel te zweven. Fragiel, licht en elegant. Deze merkwaardige maar intrigerende combinatie van stevig en rank biedt voer voor psychologen. De symboliek van deze kunst wil ontrafeld worden.

Ik moest weer aan de bronzen beelden van Marga Bles denken toen ik het verhaal van de Vlindervrouw las, een van de archetypes in De Ontembare Vrouw van Clarissa Pinkola Estés. De Vlindervrouw is een legende die nog steeds dansend wordt verbeeld door vrouwen in Nieuw-Mexico. Bij een vlindervrouw heb je de associatie met lichtvoetige jonge vrouwen. Ook toeristen hebben die verwachting, vertelt de schrijfster van deze dikke bijbel over wilde vrouwen. De teleurstelling was groot want in tegenstelling tot een doorschijnende fragiele jonge vrouw verscheen er een voluptueuze oude vrouw op het toneel.
Estés schrijft: “De Vlinderdanseres moet oud zijn omdat zij de ziel vertegenwoordigt die oud is. Ze heeft forse dijen en brede heupen omdat ze veel draagt. (…) Dat de heupen breed zijn heeft een reden; erbinnen bevindt zicht een satijnzachte ivoren wieg voor nieuw leven. (..) De benen moeten ons dragen, soms voortbewegen; het zijn de hijsblokken die ons helpen tillen, de animo, de ring waarmee we een minnaar omvatten. (..) De wilde vraag is: voelt dit lichaam, is het op een juiste manier verbonden met plezier, het hart, de ziel, het wilde? Kent het geluk, vreugde? Kan het op zijn eigen manier bewegen, dansen, wiegen, zwaaien, duwen.”
Het bovenlijf geeft antwoord.

De beelden van Marga Bles zijn onder andere te bewonderen tijdens de Culturele Zondag van Doesburg.